Istanbul

Bha mi ann an Istanbul anns a’ Thuirc dà sheachdain a chaidh. ‘S e baile anabarrach brèagha agus trang ann. Tha mi a’ smaoineachadh gur e dùthaich neònach agus eadar-dhealaichte a th’ anns a’ Thuirc far a bheil cuid mhòr a bhith ann an Asia beag, agus cuid bheag anns an Roinn Eòrpa. ‘S ann ceithir fichead ‘s a deich sa cheud luchd Muslamach a th’ iad a’ fuireach ann an Istanbul.

Chan eil am baile seo cho neònach ri Shanghai no Beijing. Tha e coltach ri baile meadhan-thìreach ach tha rudeigin diofaraichte ann cuideachd. Chan eil thu ga chreidsinn cia mheud duine a tha a’ fuireach an siud! Thuirt iad 12 millean ach tha e coltach ri a bhith nas fhaisge 18 millean duine ann!

Cha b’ urrainn dhut botaidhean sgudail fhaicinn idir. Chan eil feadhainn ann. Tha eagal orra gum bi ionnsaidh luchd fuathais a’ tachairt. Air an oidhche bidh mòran duine a’ tighinn a-mach agus a’ glanadh a’ bhaile.

Tha mòran margadh ann. Ceannaichidh thu gach seòrsa na rudan, bho sgudail gu bhathair daoir. Feumaidh tu co-rèiteachadh!

‘S urrainn dhut tadhal air na h-eaglais, ‘s fiù ‘s e boireannach a th’ annad. Anns na h-eaglais mhòra chan eil beannag a dhìth orra. Dh’ionnsachadh mi carson nach bi boireannaich a’ dèanamh ùrnaigh còmhla ri fir. Chan eil iad a’ faireachdainn cofhurtaich a chrom suas mu an beulaibh. Nì na boireannaich ùrnaigh ann an cùl na h-eaglaise. ‘S e iomad boireannaich nuadh a th’ ann an Istanbul nach bi iad a’ cur beannaige orra idir. A dh'aindeoin chì thu boireannaich a cuireadh beannaige agus ‘s fiù “burk” orra.

S e baile nuadh agus dualchasach a th’ innte.